Przepisy kulinarne dla każdego!

Zebra jest pierwszym ciastem jakie upiekłam. Jej wykonanie jest bardzo proste i nie zajmuje wiele czasu. Jest to wypiek nadający się zarówno do herbaty jak i na poobiedni deser.

Potrzebne nam będzie:

- 5 jaj

- 1,5 szklanki cukru

- 2,5 szklanki mąki

- 2 łyżeczki proszku do pieczenia

- aromat waniliowy lub cytrynowy (ja wolę ten pierwszy)

- 1 pełna szklanka oleju (ja używam zwykłego Kujawskiego)

- 1 pełna szklanka coca-coli lub mleka (wolę z colą, ponieważ ciasto jest bardziej puszyste)

- 3 łyżki kakao

Zaczynamy!

Jaja ubijamy z cukrem na jednolitą masę. Dodajemy mąkę, proszek do pieczenia i zapach, wszystko razem miksujemy aż do połączenia składników. Wlewamy olej oraz colę i ponownie miksujemy.  Powstałą masę dzielimy na dwie równe części. Do jednej dodajemy trzy łyżki mąki, a do drugiej trzy łyżki kakao. Następnie wlewamy na zmianę do foremki (najlepsza będzie podłużna forma). Pieczemy w 170 stopniach. Po godzinie sprawdzamy stan ciasta wkładając w nie drewniany patyczek. Jeżeli będzie suchy - wyłączamy piekarnik i zostawiamy w nim ciasto jeszcze ok. 5 minut, jeżeli patyczek będzie mokry to znak, że trzeba poczekać i zajrzeć za dziesięć minut powtarzając procedurę.

Smacznego!

Cukinia! Warzywo na punkcie którego ostatnio oszalałam. Zawsze gościło na moim stole, ale od lat pod jedną, nudną już nieco postacią. Postanowiłam więc odświeżyć wizerunek cukinii w mojej kuchni i próbować innych potraw z jej udziałem. Dziś proponuje pobawić się w zapiekanie. Podane proporcje przewidziane są danie dla jednej osoby.

Potrzebne nam będzie:

cukinia (średniej wielkości)

pomidory (w zależności od wielkości i chęci, ale dwa powinny spokojnie wystarczyć

makaron (do tego dania najlepszy jest tagliatelle, czyli płaskie i długie wstążki)

mozarella (może być taka pakowana, gotowa kulka)

oliwa z oliwek lub olej (taki jaki lubicie)

ser lazur (nie będzie nam wiele potrzeba, można kupić 10 dag, a resztę zjeść z chlebkiem na podwieczorek:)

śmietana 12% (mała)

masło (tak około łyżki)

sól, pieprz, zioła prowansalskie, bazylia, oregano (wedle upodobań)

koniecznie potrzebujemy również folii aluminiowej :)

Gotujemy!

Urywamy spory kawałek folii aluminiowej, na której będzemy układać kolejno składniki. Cukinię myjemy i kroimy w talarki na grubość mniej więcej pół centymetra (wystarczy dziewięć takich talarków) i układamy na folii aluminiowej jeden obok drugiego, najlepiej tak, by razem tworzyły kwadrat. Następnie kroimy pomidory, również w talarki o tej grubości i kładziemy na cukinii. Posypujemy odrobiną soli i pieprzu. Odsączamy mozarellę i rwiemy ją na małe kawałki, które kładziemy na pomidory (ile kto lubi, ja używam tak około połowy kulki). Wszystko polewamy odrobiną oliwy lub oleju i posypujemy ziołami prowansalskimi, bazylią i oregano. Zawijamy folię tak, by wszystko było dobrze zamknięte, następnie robimy w niej kilka małych dziurek widelcem lub nożem. Wkładamy to wszystko do piekarnika rozgrzanego do ok 150 stopni (najlepiej ustawić na dolną i górną grzałkę) i ustawiamy minutnik na 25 minut.

Chwila odpoczynku :)

Na pięć minut przed wyjęciem warzyw z piekarnika wstawiamy makaron (wrzucamy go na gorącą, lekko posoloną wodę - będzie szybciej) i zabieramy się za robienie sosu, który doda wszystkiemu bogatego smaku.

Sos z lazura - co i jak:

Na rozgrzanej patelni roztapiamy masło (około łyżki wystarczy), zmniejszamy ogień niemalże na minimum i wlewamy dwie łyżki śmietany (to wszystko trzeba ciągle mieszać, żeby się ładnie połączyło). Po chwili wszystko lekko zgęstnieje. Teraz czas dodać lazura, najlepiej pokruszonego nieco w palcach (ilość sera wedle uznania, ja proponuje dodać objętość dużej łyżki). Pamiętajmy aby ciągle mieszać sos, aż do uzyskania w miarę jednolitej konsystencji (niebieskie grudki sera zostaną nienaruszone). Odcedzamy makaron, wyjmujemy warzywa z piekarnika i rozchylamy folię. Do środka wsypujemy makaron, a wszystko polewamy sosem z lazura. Szybko zabieramy się za jedzenie :)

Smacznego - cukiniowego!

          Witam Was serdecznie na moim nowym blogu. Na początek napiszę w kilku słowach o sobie, ponieważ liczę na to, że zostaniecie ze mną na dłużej. Mam na imię Katarzyna, mieszkam w niedużym mieście nieopodal stolicy. Od września będę kształcić się na dietetyka, co na pewno wpłynie na to, co i jak będę gotować. Jestem gorącą zwolenniczką rozsądnego odżywiania i zagorzałą przeciwniczką wszelkiego rodzaju śmieciowej żywności. Jedzenie z proszku czy też wysoko przetworzone to nie jedzenie. To zasada numer jeden.

          Mojego bloga kieruję do wszystkich, którym zdarza się coś wyczarować w kuchni, nawet jeżeli to tylko zwykły makaron z prostym sosem - najważniejsze, żeby cieszyło podniebienie oraz oczy. Jestem na etapie poszukiwania różnych smaków,  ale nie używam żadnych wymyślnych składników - wszystkie można dostać na Waszych lokalnych bazarkach.

          Wszystkie przepisy, które zamieszczę są w stu procentach sprawdzone, tak więc można bez strachu ich próbować i delektować się efektem końcowym.

          Mam też prośbę o zamieszczanie wszelkich sugestii, wypowiedzi na temat tego, jak Wam się dane danie podoba bądź jak Wam smakowało, gdyż chcę mieć świadomość ile osób korzysta z mojego bloga oraz co trzeba poprawić. Chciałabym podzielić się radością jaką może dać gotowanie.